Opis
INSTRUKCJA POBRANIA MATERIAŁU:
1. Zakup w aptece pojemnik na kał
2. Dokonaj zakupu na naszej stronie internetowej, opłać zamówienie oraz wydrukuj potwierdzenie przelewu
3. Wydrukuj skierowanie oraz uzupełnij je. Pamiętaj o zaznaczeniu zakupionych badań.
4. Wypróżnij się oraz włóż kał do pojemniczka (maksymalna ilość kału to ½ objętości pojemnika)
5. Podpisz pojemniczek swoim imieniem, nazwiskiem, datą pobrania
6. Włóż materiał, potwierdzenie przelewu, skierowanie do pudełka i wyślij do Nas. Materiał musi zostać dostarczony do laboratorium nie później niż przed upływem 72H od pobrania.
7. W momencie zarejestrowania przez Nas badania na maila podanego w skierowaniu otrzymasz kod dostępowy umożliwiający odbiór wyników.
8. W trakcie czasu oczekiwania możesz sprawdzać dostępność wyników.
Giardioza jest powszechną przyczyną zapalenia żołądka i jelit u ludzi i jak wiadomo rocznie dochodzi do co najmniej 200 milionów zakażeń na całym świecie, z czego w krajach rozwijających się u 2% dorosłych i 6- 8% dzieci. Prawie 33% populacji krajów rozwijających się ulega infekcji przynajmniej raz w życiu. W USA i innych krajach uprzemysłowionych giardioza jest również zdecydowanie najczęściej występującą u ludzi chorobą pasożytniczą. Giardiozę wywołują Giardia lamblia, pierwotniaki należące do wiciowców. Cykl życiowy Giardia lamblia rozpoczyna się po spożyciu cyst przez żywiciela. Po ekscystacji z cyst uwalniane są aktywne formy czyli trofozoity, które kolonizują światło jelita cienkiego w celu zdobycia pokarmu. Po etapie karmienia dochodzi do bezpłciowej replikacji poprzez podział poprzeczny pasożytów. W czasie ich migracji przez przewód pokarmowy niektóre z nich przekształcają się w cysty. Zarówno cysty jak i trofozoity są następnie wydalane wraz z kałem ale tylko odporne cysty mogą przetrwać przez kilka tygodni lub miesięcy poza organizmem żywiciela, w glebie, na powierzchniach i w wodach stojących takich jak np. stawy, w basenach lub rezerwuarach wodnych. Ludzie mogą ulec zainfekowaniu przez pasożyta zazwyczaj na kilka sposobów:
– Transmisja poprzez wodę i żywność: połknięcie nieaktywnych cyst obecnych w zanieczyszczonej wodzie lub żywności.
– Transmisja oralno-fekalna, do której może dojść w wyniku niezachowywania odpowiedniej higieny, np. w ośrodkach opieki dziennej.
– Bliski kontakt z osobami zakażonymi.
– Od zwierząt domowych, takich jak koty, psy, bydło, ptaki jak również dzikich ssaków (np. jeleni, bobrów), które będąc żywicielami dla Giardia lamblia mogą być źródłem infekcji odzwierzęcej.
Po zakażeniu trofozoity kolonizują jelito cienkie co wywołuje stan zapalny, apoptozę komórek nabłonka jelitowego, zmiany morfologiczne mikrokosmków oraz atrofię kosmków powodując wystąpienie problemów z wchłanianiem w jelicie cienkim (zaburzenia wchłaniania tłuszczów, laktozy, witaminy A i witaminy B12). Pasożyty co prawda nie przedostają się do krwioobiegu, ale mogą zasiedlić inne części przewodu pokarmowego. Objawy ostrej giardiozy pojawiają się zazwyczaj po jednym do dwóch tygodni od ekspozycji na pasożyta i mogą obejmować biegunkę, krwiomocz, wzdęcia, nudności, stolce tłuszczowe, skurcze żołądka i brzucha, zaburzenia wchłaniania jelitowego, odwodnienie i utratę wagi. Jak się wydaje w około 50-60% przypadków schorzenie przebiega bezobjawowo. Nieleczona choroba ustępuje zwykle samoistnie po zaledwie sześciu tygodniach ale w przypadku pacjentów z obniżoną odpornością może utrzymywać się przez dłuższy czas. Ciężka giardioza może opóźnić rozwój psychofizyczny i spowodować niedożywienie u dzieci. W niektórych przypadkach, zwłaszcza u ludzi z niedoborem przeciwciał IgA nawracające infekcje mogą rozwinąć się w stan przewlekłej giardiozy. Rozpoznanie giardiozy nie zawsze jest proste z uwagi na częstą bezobjawowość.
Czas oczekiwania:
do 6 dni roboczych
Materiał do badania:
Kał
